تصاویر | جنجال جنسیتی در مسابقات دو پارالمپیک؛ والنتینا پتریلو، نخستین ورزشکار تراجنسیتی پارالمپیک کیست؟

راستان | علیرغم جنجال‌های فراوان و ادعاهای مطرح شده در خصوص ناعادلانه بودن شرکت این ورزشکار ایتالیایی در مسابقات پارالمپیک، والنتینا پتریلو آماده است تا در رده تی-۱۲ ورزشکاران کم‌بینا در بازی‌های پاریس شرکت کند.

به گزارش یورونیوز، والنتینا پتریلو در سن هفت سالگی با مشاهده صحنه‌های کسب مدال طلای رشته دو ۲۰۰ متر سرعت در المپیک ۱۹۸۰ مسکو توسط یک دونده ایتالیایی به نام «پی‌ئِترو مِنه‌آ»، عاشق ورزش دو و میدانی شد.

پتریلو که در بدو تولد به عنوان جنس مذکر تعیین جنسیت شده بود، گفت: «[همان موقع] گفتم می‌خواهم مثل او باشم. می‌خواستم پیراهن آبی (تیم ملی ایتالیا) را بپوشم، می‌خواستم به المپیک بروم. اما من می‌خواستم این کار را به عنوان یک زن انجام دهم، زیرا احساس مرد بودن نداشتم و خودم نبودم.»

چهار دهه بعد، در ۵۰ سالگی، پتریلو در آستانه تحقق رویای خود است، اما نه در المپیک.

او قرار است با دویدن در مسابقات دو سرعت  ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر در رده تی-۱۲ برای ورزشکاران کم بینا در پاریس، اولین ورزشکار تراجنسیتی باشد که در پارالمپیک شرکت می‌کند.

سفر پتریلو به پارالمپیک

پتریلو که در نوجوانی مبتلا به بیماری اشتارگات شد که یک بیماری حاد شونده چشمی است، علی‌رغم چالش‌هایی که با آن مواجه است، خود را خوش شانس می‌داند.

او بیشتر عمر خود را صرف هویت بخشیدن به عنوان یک مرد کرد. او در سال ۲۰۱۷ هویت تراجنسیتی خود را برای همسرش که از او یک فرزند پسر دارد، فاش کرد. دو سال بعد، او هورمون درمانی را به عنوان بخشی از انتقال خود آغاز کرد.

در مصاحبه‌ای در پیست تمرینی خود در حومه شهر بولونیا، جایی که او زندگی می کند، گفت: «در ژانویه ۲۰۱۹ روند تغییر جنسیت را آغاز کردم و در سال ۲۰۲۰ به آرزوی خود رسیدم و آن این بود که در رده بانوان شرکت کنم تا ورزشی را انجام دهم که همیشه دوست داشتم.»

او اولین مسابقه خود را به عنوان یک زن در سال ۲۰۲۰ انجام داد و در مسابقات قهرمانی پارا-دو و میدانی اروپا پنجم شد. سال بعد، او در دوی ۲۰۰ و ۴۰۰ متر در مسابقات جهانی پارا دو و میدانی برنز گرفت.

مقررات ورزشکاران تراجنسیتی در دو و میدانی و واکنش‌های منفی

اتحادیه بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی (WA) سال گذشته زنان تراجنسیتی را از شرکت در مسابقات بین‌المللی در رده زنان در صورت تغییر جنسیت آن‌ها پس از دوران بلوغ منع کرد. با این حال، اتحادیه جهانی پارا-دو و میدانی (WPA)، خط‌مشی مشابهی را اتخاذ نکرد.

اتحادیه جهانی پارا-دو و میدانی در بیانیه‌ای به آسوشیتدپرس اعلام کرد که آن دسته از ورزشکاران تراجنسیتی که مایل به شرکت در مسابقات زنان هستند ابتدا باید هویت جنسیتی خود را به عنوان زن اعلام کنند و حداقل ۱۲ ماه قبل از اولین مسابقه خود مدرکی ارائه دهند که سطح تستوسترون آن‌ها کمتر از ۱۰ نانومول در لیتر خون بوده باشد.

تستوسترون یک هورمون طبیعی است که باعث افزایش توده و قدرت استخوان و ماهیچه پس از بلوغ می‌شود. محدوده طبیعی مردان بالغ تا حدود ۳۰ نانومول در هر لیتر خون است، در حالی که در زنان، این سطوح معمولاً کمتر از ۲ نانومول در لیتر است.

در این بیانیه آمده است: «هر گونه تغییر آتی در موقعیت قوانین اتحادیه جهانی پارا-دو و میدانی در این زمینه تنها پس از مشاوره مناسب با تیم‌ها و ورزشکاران و در نظر گرفتن حقوق و منافع همه افراد درگیر در نظر گرفته خواهد شد.»

در ورزشی که در حال حاضر سعی در تضمین رقابت عادلانه در بین ورزشکاران با سطوح مختلف اختلال شنوایی دارد، برخی از رقبای پتریلو ادعا می‌کنند که این ورزشکار ایتالیایی به لحاظ بدنی دارای مزیتی ناعادلانه است.

سال گذشته، پتریلو پس از شکست دادن ورزشکار اسپانیایی به نام ملانی بورخس در یک رقابت تنگاتنگ و کسب مقام چهارم در نیمه نهایی مسابقات قهرمانی جهان، انتقادهای شدیدی علیه او جلب کرد. این نتیجه باعث شد تا بورخس اسپانیایی به فینال راه پیدا نکند و فرصت راهیابی به پارالمپیک را از دست بدهد.

بورخس این وضعیت را یک «بی‌عدالتی» توصیف کرد و اظهار داشت که شخصا افراد ترنس را «می‌پذیرد و به آن‌ها احترام می گذارد» اما معتقد است که با این موضوع «دیگر درباره زندگی روزمره صحبت نمی‌کنیم، بلکه در مورد ورزش صحبت می‌کنیم که به قدرت و فیزیک بدنی نیاز دارد.»

کمیته پارالمپیک اسپانیا به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که موضع آن نسبت به سال گذشته تغییر نکرده است. در آن زمان، یک سخنگوی این کمیته به رسانه‌های اسپانیایی گفته بود که: «ما به مقررات جهانی پارا دو و میدانی در مورد اجازه دادن به زنان ترنس احترام می‌گذاریم ولی معتقدیم که بهتر این است که در این زمینه به سمت یکسان سازی معیارها با دنیای المپیک حرکت کنیم.»

پتریلو گفت که تا حدودی می‌تواند درک کند که چرا برخی از افراد، مشارکت او در رده زنان را زیر سوال می‌برند.

در پاسخ، پتریلو به مطالعه کمیته بین‌المللی المپیک اشاره کرد که در ماه آوریل در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شد. این مطالعه نشان داد که زنان تراجنسیتی در زمینه‌های مختلف مانند عملکرد ریه و قدرت پایین‌تنه، در وضعیت جسمانی ضعیف‌تری در مقایسه با زنان همسوجنس (کسانی که دارای ظاهر و باطن از یک جنسیت هستند) قرار دارند.

وقتی زن و پسر ۶ ساله‌اش نیز حامی او هستند

در پارالمپیک پاریس، فینال مسابقات دوی ۴۰۰ متر و ۲۰۰ متر در رده تی-۱۲ زنان به ترتیب در تاریخ سوم و هفتم سپتامبر (۱۳ و ۱۷ شهریور) برنامه‌ریزی شده است و مسابقات اولیه آن‌ها نیز یک روز قبل‌تر برگزار می‌شود.

پتریلو توسط همسر سابقش و پسر ۹ ساله آن‌ها و همچنین برادرش مورد تشویق قرار خواهد گرفت.

با این حال، او می‌گوید که در حال حاضر بر بزرگترین چالش خود فائق آمده و مهم نیست که چه اتفاقی در روز مسابقات خواهد افتاد.

پتریلو گفت: «متاسفانه، ما هنوز در دنیایی زندگی می‌کنیم که در آن تراجنسیتی‌ها به حاشیه رانده شده‌اند، بسیاری از آنها هرگز این فرصت را نخواهند داشت که مدارک خود را مانند من تغییر دهند یا احترامی را که شایسته آن هستند دریافت کنند. افکار من با آنهاست، با کسانی که کمتر از من خوش شانس بوده اند.»

«امیدوارم داستان‌های نشاط‌ آور بیشتری در مورد افراد تراجنسیتی، افراد دارای معلولیت و هر کس دیگری بشنوم. امید من این است که داستان من بتواند الهام بخش باشد و نشان دهد که فردایی متفاوت و بهتر امکان پذیر است.»

پیش از این نیز جنجال‌های فراوانی در خصوص شرکت ورزشکار مراکشی با کوروموزم مردانه در مسابقات بوکس زنان در المپیک پاریس مطرح شد.